أحمد إسماعيل يكتب... مظلومة

 مظلومه

مظلومه فى دنيا غداره

وضاع العمر ياخساره

مابين حلم وأمل كداب

اعيش فى الدنيا كالاغراب

ودمعى ع الخدود نازل

فى دنيا كلها مهازل

واصرخ فى الفضا وحدى

حزينه وانا حتى فى مهدى

ولا فى حبيب يداوينى

ونار الوحده تكوينى

ياعينى كفكفى دموعك

طفيتى الفرحه وشموعك

مسير الفرحه هاتجيلى

واشوف القمره فى ليلى

وبعد الليل هاييجى صباح

يزيل دمعى/ يداوى جراح

واعيش الفرحه وحياتى

وانسى الحزن واهاتى

ورب الكون يعدلها

ده انا العاشقه وطاااال ليلها

وافتح قلبى للمحبوب

وتشرق شمسى وسط غروب

واعيش الفرحه من تانى

تهز الوجد وكيانى

انا ورده ودبلانه

ومحتاجه لبستانى

يروينى الامل بأيديه

ويحضنى بضى عينيه

ساعتها الفرح يتزايد

واقول الرب كان رايد

يكون الفرح بعد عذاب

يعود لى الاهل والاحباب

وامسح دمعى بكفوفى

واحضن قلبى من خوفى

واتحسر على مافات

واعيش فرحه مع الضحكات

برغم الضعف وظروفى

شعر أحمد اسماعيل/ شاعر العرب